सापशिडी मराठी कविता

सापशिडी मराठी कविता | Snake and Ladder Marathi Poem

असा कसा अचानक

सूर हरवून जातो दूर...

वाटतं सगळंच निरस

अनामिक अशी हुरहूर...

पावलेही चुकतात वाट

सुटतात क्षणात धागेदोरे...

पुसट होत जाती क्षणात

वाटणारे शब्दस्पर्श खरे...

भीतीही वाटे अंधुकशी

सावल्यांचा ना उमगे खेळ...

भोवर्‍यासोबत चक्राकार

भोवळ दाखवून देते वेळ...

कंदील सोबत असला जरी

काजळी गदड़ करी अंधार...

काळजी पोखरत जाते खोल

अभद्र विचारांना चढते धार...

अवकाळी पाडणारा पाऊस

ओबडधोबड गारांची सर...

श्वापदांच्या विव्हळण्याने

तर्कवितर्कांत पडतो भर...

उतरत्या रात्रीत वर चढे

शंकाकुशंकांची वेधक उडी...

बिनबुडाची वाटली तरी

भयाची भेदक सापशिडी...

—पूनम ज्ञानेश्वर जगताप

©Poonam Jagtap